Nur İçinde Uyu Büyükbabacım...

Dün sabah annemden telefon geldi, büyükbabam ölmüş... Çok kötü oldum, üzüntü, yetişememe endişesi, Elifli mi Elifsiz mi, nasıl gidebilirim...

Önce yetişemiycem sandım, sonra farkettim, 11:10 uçağına binersem oluyor. Elif'i Ayşegül'e bırakıp evden 2 dakikada çıktım. Havaalanında bilet aldım ve uçağa son dakikada bindim. İstanbul'da beni kuzen Serdar karşıladı sağolsun. Beraber Yenikapı-Yalova-Bursa. Yol boyunca Serdar'la konuştuk, iyi geldi. Bursa'da doğru Ulucami'ye gittik. Herkes oradaydı. Büyükbabamı uğurladık. Mezarlığa gidemedim, vakit kalmadı. Tekrar Yalova-Yenikapı-Adana. Çok üzücü ve yorucu bir gün oldu. Çok kalmak istememe rağmen kalamadım. Aklım kızımdaydı. Emzirmem gerekiyordu. Gece 12'de Nurten Anne'deydim. Hasan ben gidince Elif'i alıp oraya gitmiş. Kızımı çok özlemişim. Orada emzirdim, sonra geç saatte eve döndük.

Büyükbabam kızımı göremedi, halbuki o bugün gülmeye başladı...